هوای دل ...

انگار حفره ای درونم هست ...حفره ای از نبود کفشهایم ... آه ولی من کفشهایم را ترک کرده ام .... و شاید آنها مرا ترک گفته اندبدون آنها جاده های نو را میدوم...اما قطعا حقیقت این است من هنوز بدون کفشهایم به انتهای هیچ جاده ای نرسیده ام ...مثله همیشه درست در وسط جاده پاهایم سست می شودبرمی گردم و به عقب نگاه می کنم ...گویی یخ زده ام ... به بدترین خودم در نبود کفشهایم رسیده ام..و من برای اینکه از هم نپاشم لازم است حفره رو پر کنم ... بخوانید, ...ادامه مطلب